Żaden krytyk nie dokonał tego typu analizy The Palace. Dodałbym, że wg mnie Polański i Skolimowski świadomie serwują nam rubaszny miejscami humor, bo to humor tamtego czasu. Mówią: taką oto Europę żegnamy. Myślę, że za 10-20 lat zupełnie inaczej na ten film spojrzą.

Tak, tak, krytycy po prostu nie zrozumieli tego filmu, nie to co Ty :). Bzdury. To coś "najmądrzejszym filmem Polańskiego"? A "Pianista", "Tess", "Lokator" - zresztą wymieniać można długo - żeby taką tezę uzasadnić, musiałbyś "The Palace" z czymkolwiek porównać. Humor jest tu żenujący, wymowa banalna, satyra zbyt tania, żeby cokolwiek faktycznie prawdziwego pokazać.

Wydaje mi się, że KryMak dokonał świetnej analizy filmu. Czytam ją po raz drugi i po raz drugi jestem pod wrażeniem. Zdania nie zmienisz, ale może chociaż spróbuj :)

Końcówka Twojej wypowiedzi zawiera rozkoszny fikołek logiczny - mam spróbować zmienić zdanie, chociaż wiesz, ze go nie zmienię :D. A nie zmienię faktycznie, choć analizę KryMaka przeczytałam dwukrotnie i nadal się z nim nie zgadzam. Jego opinia jest tendencyjna i zideologizowana - zachwyca się filmem Polańskiego jako "Europą zachodnią w pigułce", oczywiście zdegenerowaną i u swojego kresu. Okej, taka jest, ale właśnie - to takie oczywiste, że robić z tego w dzisiejszych czasach wielkie odkrycie może tylko stetryczały twórca albo infantylny odbiorca. To, co Polański pokazał w sposób nieśmieszny i niesmaczny, można pokazać i subtelniej, i ostrzej satyrycznie, a w każdym razie - w bardziej wyrafinowany, zmuszający do choćby minimum intelektualnego wysiłku sposób, nie tak prymitywnie.

Nie ma żadnego fikołka - jest całkiem logiczne zdanie. Ale dopowiem: zdania nie zmienisz (tak wnioskuję na podstawie Twojego komentarza), ale może chociaż spróbuj zrozumieć czyjeś argumenty, zamiast pisać po prostu: "bzdury". Jeśli już zaczynasz metarozmowę - czy czyjaś opinia z zasady nie jest tendencyjna? Komentujący uznał film za mądry, więc uzasadniając, czemu za taki go uważa, jest tendencyjny. Czy Europa Zachodnia jest zdegenerowana i u swojego kresu? To kwestia dyskusji. Twoim i Polańskiego zdaniem - tak. Czy Polański jest stetryczały? Hm... Czy stetryczały twórca nakręciłby wielką produkcję jak "Oficer i szpieg"? Zapanował nad wieloobsadowym "The Palace"? Nad tym też można dyskutować. Generalnie używanie słów: bzdury, stetryczały utrudnia sensowną rozmowę. Polański nakręcił groteskę, w której wszystko jest wyolbrzymione, jak to w grotesce. Moim zdaniem zrobił to inteligentnie, celnie. Nawet inteligentniej - bo trzeba jednak pomyśleć, żeby jego metafory odczytać. Krytycy, jak i niektórzy komentujący (w tym Ty), piszą, że film jest banalny i z żenującym humorem, a ja sądzę, że jest odwrotnie - ten humor jest bardzo świadomie użyty, a film banalny tylko na pierwszy rzut oka. :)

Słowo "inteligentnie" jest równie ocenne (a nie analityczne), co "bzdury". Piszesz, że tylko na pierwszy rzut oka film jest banalny. Na czym zatem polega jego głębia? Ani Ty, ani KryMak, nie zaproponowaliście żadnej analizy tego filmu poza "toż to obraz współczesnej przegniłej Europy!" A to nie tylko widać na pierwszy rzut oka, ale film o tym nachalnie krzyczy. Co w nim jeszcze jest? "Sensowną rozmowę" można prowadzić, kiedy się pojawiają jakieś konkrety, a nie puste "to wybitne dzieło, po prostu go nie rozumiesz. Ja je rozumiem, bo potrafię myśleć, ale Ci go nie wyjaśnię, bo, bo, bo... emmmm, i tak nie zrozumiesz, po prostu najlepiej, jakbyś uwierzyła na słowo, że tam jest głęboki inteligentny przekaz i znakomity inteligentny humor". Powtarzanie, że coś jest dobre i już (tylko za głupi jesteście, żeby to zrozumieć), to nie argumentacja, tylko demagogia.