Danusia mieszka sama. Jej dzień od lat składa się z tych samych czynności: gotowania, oglądania starych zdjęć i telefonowania do wnuczka. Kuba ma siedemnaście lat i przebywa na co dzień w zakładzie opiekuńczo-wychowawczym. Nie wykazuje większego zainteresowania sprawami babci, jest zajęty własnym życiem. Nawet kiedy przyjeżdża na Wielkanoc, łatwo się denerwuje i szybko wyjeżdża. Danusia znowu zostaje sama. Przejmująca opowieść o codzienności osób starszych, które nawet pomimo posiadania rodziny muszą się mierzyć z samotnością.