Regina: Urodziłam cię, to prawda. Musiałam. Ja… wszystko musiałam. Chciałam żyć. Nie chcę nic wiedzieć o twoim ojcu.
Helusia: Umarł. Trzy lata temu.
Regina: Nie chcę go pamiętać. Tamtych czasów nie chcę pamiętać. Ciebie nie chcę pamiętać. Przypominasz mi, wszystko mi przypominasz. Strach, wstyd, ciemność. Nie chcę, nie chcę!
Helusia: Powiedz mi… powiedz, kim jesteś?
Regina: Kim jestem? Wdową.