Niezależny film opowiadający o losach grupki przyjaciół mieszkających w bloku, bloku jakich w Polsce wiele. Każdy z bohaterów ma własne życie, własne problemy, ale łączy ich jedno - wszyscy, w taki, czy inny sposób są uzależnieni od współczesnych wynalazków. W jednym przypadku prowadzi to do miłosnego zawodu, w innym do samotności w jeszcze innym do życiowego sukcesu.

Film Bukowskiego to czarna komedia o sąsiadach z jednego bloku. To film o kilku najbardziej banalnych, ale też niezwykle ekspresywnych wynalazkach - produktach XX wieku, takich jak: dżinsy, lalka Barbie, fast-food, komputer, bungy jumping czy akwizycja, czyli sprzedaż bezpośrednia. Wynalazki są bohaterem, osią opowiadanych historii, ale też pretekstem, by opowiedzieć o zamieszkujących blok-świat postaciach - o miłości, samotności, iluzji, przemocy, chorobliwej ambicji. O tym, że każdy walczy jak potrafi, jednak świat, w którym żyją, jest jak bańka mydlana - musi pęknąć, jest tylko kwestią czasu, kiedy to nastąpi

Trudno streścić jego fabułę. To raczej zbiór scenek, minihistorii, równorzędnych epizodów z życia mieszkańców jednego bloku. A dziwni to mieszkańcy: jest wśród nich Henryk - właściciel obskurnego osiedlowego baru i gorący zwolennik przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, jego córka Ewa pracująca na poczcie i właśnie szykująca się do ślubu z Markiem, który, podobnie jak ona, regularnie ćpa. Jest także nastoletnia Zosia, która chce zostać modelką i kocha się w wysportowanym, ale bezrobotnym Romku, samotna i sfrustrowana Barbara w blond peruce i z ostrym makijażem, będąca kopią lalek Barbie, które zastępują jej rodzinę. Jest piękna Iza - obiekt pożądliwych spojrzeń Romka, zwariowany komputerowiec Grzegorz zafascynowany światem wirtualnym, Arkadiusz - niegdyś "milionowe dziecko socjalizmu", teraz akwizytor bez przyszłości marzący o innym, ciekawszym życiu, są wreszcie podgoleni młodzieńcy ćwiczący w urządzonej w piwnicy siłowni lub wystający godzinami na klatce schodowej. Wszyscy oni zatrzymali się w pół kroku, wegetują w zawieszeniu. Utknęli w świecie, którego nie potrafią zrozumieć. Czują się spisani na straty. Otaczają się gadżetami, które mają im ubarwić szarą codzienność. W prymitywny, infantylny, niekiedy zakrawający na dewiację sposób szukają kontaktu z drugim człowiekiem. Wszystkie postaci łączy powolne dążenie do autodestrukcji, a tymczasem, na skutek maniakalnych wyczynów jednego z mieszkańców, katastrofa przybierze bardzo konkretny wymiar.
[filmpolski.pl]

Mieszkańcy ponurego blokowiska z lat 70. - właściciel osiedlowego baru i jego pracująca na poczcie córka, akwizytor jarmarcznego szajsu, panienka marząca o zostaniu modelką i zdobyciu względów miejscowego przystojniaka, samotna kobieta żyjąca wśród gumowych lalek, komputerowy maniak, pięciu dresiarzy spędzających czas między siłownią i agresywnością wobec słabszych - starają się godzić w życiu codziennym peerelowskie pozostałości z nowymi wzorami zachowań, gadżetami i urządzeniami.
[gazeta.pl]